De Nederlandse studenten komen!

Maandag 17-02-2014:
7:00-8:00 Vandaag hadden we weer stage, dus moesten we ons wekkertje weer op vroeg zetten. Ondanks dat we net weekend hebben gehad, waren we nog steeds moe. Vandaag zouden we wel onze uniforms krijgen op stage, en dit maakte me dan weer wel een beetje levendiger.
8:00-14:00 Toen we ons aangekleed en opgefrist hadden, zijn we gaan lopen naar de ‘main road’ waar we een taxi wilden gaan nemen naar ‘Castle’. Maar gelukkig was dit niet nodig. Onze buurman vertrok ook net met de auto, en vroeg aan ons of wij mee wilden rijden naar ‘Castle’, dus zijn we gelijk ingestapt. Eenmaal bij ‘Castle’ aangekomen, hebben we onze buurman bedankt en zijn we verder naar school gelopen. Op school moest ik eerst gelijk in het ‘timebook’ schrijven (dit is een boek waarin je je naam en tijd moet schrijven). Daarna moest ik meelopen met Jainaba (Praktijkbegeleidster van Eline), omdat zij de uniforms voor ons klaar had liggen in haar klas. We hebben de uniforms gelijk gepast. Eline paste hem niet, omdat hij zo groot was. Ik paste hem dan wel, maar merkte wel dat hij voor mij ook nog iets te groot was. Ik heb mijn uniform die dag gewoon gedragen. We hadden afgesproken, om na schooltijd samen richting huis te lopen. Op school heb ik een les geprobeerd te geven. Deze les had ik niet voorbereidt en werd terplekke aan mij gevraagd of ik die les van haar over wilde nemen. Natuurlijk wilde ik dat! De les ging niet zo goed als andere lessen, maar zonder hem voorbereidt te hebben, vond ik het prima. Verder heb ik veel contact gemaakt met de leerlingen en geobserveerd.
14:00-15:00 Na school hebben Eline, Jainaba en ik elkaar opgezocht om met elkaar richting huis te lopen. Dit is altijd ook nog een hele reis. Toen we bijna bij Jainaba’s huis waren, zijn we eerst nog langs de kleermaker geweest. Bij de kleermaker hebben Eline en ik gelijk onze uniforms wat kleiner laten maken. Ik dacht in eerste instantie, dat ik mijn uniform dan gewoon in moest leveren en dat ik hem de volgende dag weer op zou moeten halen. Nee hoor dat werkt hier niet zo. Ze meten je maten ter plekke op nieuw op, je moet je uniform uit doen, en ze maken je uniform gelijk op maat (waar je gewoon op staat te kijken). Dus ik kon gelijk naar huis in mijn goede, opmaat gemaakte uniform. Toen we daar klaar waren, hebben we afscheid genomen van Jainaba. We hebben haar ook gelijk bedankt voor alles. Daarna zijn we door naar huis gelopen.
15:00- 16:00 Toen we eenmaal thuis waren, hadden we niet echt veel tijd meer voor onszelf. Eline is nog even snel op bed gaan liggen en ik ben in de achtertuin gaan zitten. Toen het ongeveer 16:00 was, werden we opgebeld door Joseph. Hij vertelde ons dat de andere Nederlandse studenten aangekomen waren, en dat ze op ons zaten te wachten in de ‘Dining Hal’. Toen we dit hoorden, zijn we gelijk naar de ‘Dining Hal’ gegaan. We vonden het toch wel spannend, omdat we helemaal geen idee hadden, hoe die meiden zouden zijn. Eenmaal aangekomen, bleken het hartstikke leuke meiden te zijn en we raakten gelijk aan de praat.
16:00-16:30 Hierna zijn we met de meiden mee gegaan naar hun huisje, om te kijken hoe hun huisje er uit zag. Zij wonen in ‘the Gambia College’ zelf. Ze hadden een heel mooi huis. Ik was eigenlijk wel een beetje jaloers op ze! Toen we daar al even zaten, zijn we om 16:30 naar huis gegaan, zodat die meiden nog even een uurtje konden rusten.
16:30-17:30 Toen we weer thuis waren, hebben we eerst onze eerste indrukken met elkaar gedeeld. We waren het er allebei eigenlijk wel over eens dat het leuke meiden waren. We hebben dit uur eigenlijk niet veel gedaan. We kregen een berichtje van Tamba dat hij met die meiden tegen 17:30 naar ons huis zou komen, zodat ze ook ons huis konden zien. Toen ze het gezien hadden bij ons, zijn we weer weg gegaan..
17:30-19:30 We zouden namelijk naar de markt gaan. Eline en ik hoefde niet echt naar de markt, want wij hadden alles al. Maar omdat we de meiden beter wilden leren kennen en verder niets te doen hadden, leek ons het wel leuk om gezellig mee te gaan. De meiden hadden nieuwe simkaarten, telefoons, water nodig en ze moesten hun geld van euro’s naar Dalassi’s wisselen. Toen we dit alles hadden gedaan/geregeld, zijn we weer naar het huis van die meiden gegaan.
19:30-….. Toen we eenmaal daar thuis aankwamen, ontdekte Eline dat ze haar telefoon kwijt was geraakt. Ze had een tree flessen gedragen voor die meiden waar haar telefoon ook tussen zat. Hierdoor was haar telefoon tijdens het lopen, op de grond gevallen. Toen ze het ontdekte, is gelijk met mijn zaklamp en Joseph terug gelopen om te gaan kijken of ze hem nog konden vinden, maar tevergeefs. Toen ze eenmaal weer terug waren, was het eten ook al bijna klaar (twee meiden van de college hadden eten voor ons gekookt). We hebben even met alle meiden, Tamba, Mamadi, Joseph en Amadou gegeten. Dit was erg lekker en gezellig. Hierna hebben we nog even nagetafeld. Toen we zagen dat die meiden toch wel moe waren van alle indrukken en de reis, zijn we naar huis gegaan.


Dinsdag 18-02-2014:
8:30-9:30 Voor vandaag hadden we onze wekker op 8:30 gezet. We hadden vandaag een vrije stagedag, omdat het independenceday was vandaag. We hadden om 9:30 afgesproken om bij de meiden en Tamba te zijn. We hadden dus een uur de tijd om ons even op te frissen en aan te kleden voordat we weg gingen.
9:30-13:00 Om 9:30 zijn we vertrokken naar de hoofdstad: ‘Banjul’. Hier zou namelijk independenceday gehouden worden en als we geluk hadden, zouden we de president ook nog zien. Maar helaas was dat niet het geval. We zijn tot 13:00 uur in Banjul geweest, om het feest mee te kunnen maken. Het was een geweldig feest. Er stonden allemaal groepen op een grasveld, met spandoeken. Toen wij voorbij een groep liepen, werden we gelijk aangesproken of we bij hun groep wilden horen. Dat vonden we zo leuk dat we gelijk erbij kwamen staan. We kregen gelijk van één van die mensen een groene ‘jurk’ die we aan moesten doen, zodat we ook bij de groep hoorden. Verder kreeg ik ook nog een hoedje op met de Gambiaanse vlag. Het was de bedoeling dat we een rondje op het grasveld liepen, met dat spandoek in de lucht, achter de majorettes aan. Wanneer we langs de filmploeg (van de nationale tv, jaja we zijn op tv geweest) waren geweest, was het eigenlijk alweer klaar. Toen het klaar was, moesten we onze jurken en hoedjes uit doen, terug geven en zijn we richting huis gegaan. Het was tenslotte ook al 13:00 uur geweest. Voordat we met de bustaxi gingen, zijn we nog wel eerst ergens wat gaan drinken. Daarna hebben we toch maar de bustaxi richting huis genomen.
13:00-15:00 De busreis naar huis duurde helaas 2 uren. We moesten eerst in twee groepen splitsen voor de bustaxi. Daarna zijn we weer ergens uitgestapt, waar we vervolgens met heel de groep met een kleine bus mee konden. Halverwege de reis, kwam deze bus vast te zitten en moesten er twee mannen duwen. Toen hij weer een beetje op gang was, moest hij ergens stoppen, om twee grote banken in te laden. Heel de bus hielp mee om het zo snel mogelijk te laten verlopen. De banken werden op het dak gezet, en de kussens van de banken werden in het gangpad van de bus gelegd. Daarna konden we eindelijk richting huis rijden. Omdat het zo lang duurde, heb ik wel stukken gehad dat ik aan het slapen was.
15:00-16:00 Eenmaal aangekomen in de Gambia College, zijn we wat gaan eten in de ‘Dining Hal’. We aten vis (Een soort van kibbeling) met friet, weer eens wat anders en heel lekker! Toen we ontdekte dat het al weer 16:00 was, hadden we besloten niet meer naar het strand te gaan, omdat het daar te kort tijd voor was.
16:00-16:30 Na het eten, zijn we nog even kort naar het huis van de Nederlandse studenten geweest (Leonie, Liss, Milou), om nog even bij te kletsen en rustig te zitten.
16:30-17:30 Daarna zijn we weer even een uurtje naar huis gegaan. We waren met zijn allen tot het besluit gekomen om om 17:30 uur naar Mamadi’s familie te gaan, zodat de meiden kennis konden maken met die familie. Dit uurtje konden we nog even gebruiken om even uit te rusten. Mamadi is toen nog even met ons mee naar huis gegaan samen met Joseph.
17:30-… Toen dit uurtje voorbij was, zijn we naar Mamadi’s familie gegaan. We waren iets later en hadden hierdoor een miscommunicatie met de anderen. We hoorden namelijk dat de anderen al door gegaan waren naar Mamadi’s huis terwijl Mamadi zelf nog bij ons was. Daarom had Mamadi een fiets gepakt, zodat hij alvast door kon fietsen naar huis (aangezien de studenten daar al waren). Eline, Joseph en ik hebben de bustaxi gepakt naar ‘Castle’ en zijn vanuit ‘Castle’ naar Mamadi’s huis gaan lopen. We hebben hier weer even op internet kunnen kijken en hebben weer bijgekletst met de familie (Eline en ik kende de familie natuurlijk al). Toen het eigenlijk etenstijd was, heeft de zus van Mamadi twee grote schalen met eten gemaakt voor ons (Gebakken ei, met groenten en aardappel). Dat was echt heerlijk! Mamadi, Joseph en Tamba aten van de ene schaal, en wij aten van de andere schaal. Het was wel even wennen om met zijn allen met de handen te eten uit één en de zelfde schaal, maar het beviel me eigenlijk wel goed! Na het eten, hebben we met zijn allen nog even bij Mamadi gezeten, maar we merkten al snel aan ons zelf dat we heel erg moe werden en besloten we om naar huis te gaan. Tamba is met ons mee gelopen tot ‘Castle’ en Joseph en Mamadi zijn verder met ons meegelopen. Toen onze wegen zich gingen scheiden, liep Mamadi met mij en Eline mee, en liep Joseph met de andere meiden mee naar huis. Toen Mamadi ons eenmaal thuis had gebracht, zijn we gelijk in huis gegaan.


Woensdag 19-02-2014:
7:00-8:00 Vandaag liep ons wekkertje weer om 7:00 uur af. Vandaag hadden we namelijk weer gewoon stage. Er werd ons van te voren al wel verteld dat er veel leerlingen niet op school zouden zijn, omdat ze de dag na independenceday ook altijd vrij nemen, terwijl ze dan officieel geen vrij hebben. Gek dat ze daar dan eigenlijk niets aan doen.. Toen we onze uniforms (die nu wel goed passen) aan hadden getrokken, en klaar waren voor een dag stage, zijn we zoals gewoonlijk weer op weg gegaan naar school.
8:00-11:00 Omdat we ons allebei niet zo lekker voelden en eigenlijk ziek waren, wilden we het toch wel proberen om naar stage te gaan en het vol te houden. Dit ging alleen niet helemaal goed. Halverwege de ochtend kwam Eline al naar mij toe, dat ze het niet meer trok op school en graag naar huis wilde. Ik was het eigenlijk wel met haar eens, want ik trok het ook niet meer. Eenmaal onderweg naar huis, kwamen we een auto tegen die voor ons stopte. We mochten gelukkig met hen mee rijden naar ‘Castle’. Zo dat scheelde toch weer een heel stuk lopen in de warmte! Bij ‘Castle’ moesten we nog even wat boodschappen (brood e.d.) halen. Wanneer we dit gehaald hadden, zijn we van ‘Castle’ naar huis gelopen.
11:00-12:30 Toen we thuis kwamen, stond eigenlijk Mamadi al vrij snel op de stoep. Omdat Eline haar telefoon was kwijt geraakt, moest ze die nog wel laten blokkeren. Toen had Eline een paspoort aan hem meegegeven samen met een simkaart, zodat Mamadi de telefoon voor haar kon laten blokkeren. Mamadi weet toch beter hoe en waar dit moet, en wij waren niet meer in die staat. Om 12:30 is Mamadi weg gegaan om de telefoon te laten blokkeren, want hij moest om 14:00 weer les gaan geven en had dus niet veel tijd. Toen hij bij die winkel was, belde hij ons op dat Eline het verkeerde paspoort mee had gegeven, namelijk: mijn paspoort. Dit was gelukkig geen ramp want het blokkeren van de telefoon en het aanvragen van een nieuw nummer kon ook op mijn paspoort. Alleen stonden er dan wel twee nummers op mijn paspoort.
12:30- 18:00 Gelukkig had Mamadi het nog wel kunnen regelen voordat hij moest gaan lesgeven. We kregen later ook een smsje van hem dat hij het had geregeld en nu weer op zijn school was. Daarna hebben Eline en ik veel aan school gewerkt. We hebben naar de handleiding van internationalisering en het onderzoek gekeken. Ook hebben we de dagverslagen weer bijgewerkt en een begin gemaakt aan onze weekverslagen die we uiteindelijk in moeten leveren. Daarna is Eline even gaan slapen en ben ik nog even verder bezig geweest op de laptop. Toen ik hiermee klaar was, en Eline nog steeds sliep, ben ik onze kamers op gaan ruimen. Het was zo een rommeltje, dat ik niets meer kon vinden en daar hou ik niet van! Toen ik net klaar was met opruimen, kwam Eline weer uit bed.
18:00-19:00 Toen Eline uit bed was en ik ook klaar was met opruimen, zijn we gaan koken. We wilden namelijk spaghetti gaan eten. We hadden alleen de spaghetti zelf, en een blik tomatenpuree. Hier moesten we het dan mee doen. Omdat we het blik niet open kregen, ben ik bij de buren gaan vragen of zij hem voor mij open konden maken (we hadden geen blikopener, dus moest het met een mesje). Ondertussen was Eline bezig met de pan te vullen met water (onder de douche) en de spaghetti te koken. Toen het eten klaar was, zijn we aan tafel gegaan. Helaas was de tomatenpuree niet om te eten en hebben we alleen de kale spaghetti gegeten..
19:00-20:00 Wanneer we klaar waren met eten, stond Mamadi al op de stoep. Hij had voor Eline medicijnen mee genomen voor haar keel (in de hoop dat ze hiermee snel op zou knappen). Ook heeft hij nog even bij ons gezeten en een drankje voor Eline haar keel gemaakt. Ik had ook van dat drankje geproefd, en ik vond hem heel lekker! Ik heb in die tussentijd, de boel een beetje opgeruimd en vooral ook de tafel afgeruimd.
20:00-…. Toen we overal mee klaar waren, hadden we afgesproken om naar de andere studenten te gaan. We hebben alles afgesloten en zijn naar het huis toegelopen met zijn drieën. Mamadi had een fles ‘Wonjo’ meegenomen voor die studenten, omdat ze dit nog tegoed hadden van hem. Eenmaal aangekomen, waren de studenten nog niet helemaal klaar met eten. We zijn bij ze gaan zitten, en later op de avond zijn we met heel de groep het kaartspel: ‘Ezelen’ gaan doen. Dit was een Nederlands spel, wat Eline en ik aan Mamadi en Joseph geleerd hadden. Dit spel hebben we best lang gespeeld, en later gingen we ook nog even over in serieuze gesprekken over de religies (christen en moslim). Toen we zagen dat het al weer laat was, zijn Mamadi, Eline, Joseph en ik naar ons huis gelopen en weer afscheidt genomen van de jongens.


Donderdag 20-02-2014:
10:00- 13:00Helaas kon ik niet erg lang uitslapen vandaag.. Toen ik wakker werd, ben ik maar uit bed gegaan en heb ik gekeken wat ik kon doen. Eline sliep nog, dus ik moest wel een beetje zachtjes zijn. Ik heb eerst wat ontbeten (Lekker gewoon brood met jam! Mmmm), daarna ben ik gaan douchen en mezelf om gaan kleden e.d. Toen ik daar mee klaar was, ben ik me gaan bedenken wat ik dan nog kon doen en kwam ik tot besluit om lekker verder te typen aan mijn dag/week verslagen.
13:00-20:00 Ik had de andere Nederlandse studenten gesmst om te vragen wat zij voor plannen hadden voor deze middag. Ze zeiden dat ze naar het Bijilo beach gingen voor hun introductieweek. Tamba kon niet mee, omdat hij naar Banjul moest. Ik heb mijn spullen gepakt voor het strand en ben naar de Gambia College gegaan. Daar stonden de meiden en Joseph al op mij te wachten. Eline bleef thuis, omdat ze nog steeds ziek was. Ik had mijn telefoon thuis gelaten, zodat Eline hem kon gebruiken als er wat zou gebeuren. (Eline had nog geen nieuwe telefoon kunnen vinden) Daarna zijn we met zijn allen met de taxi naar Bijilo beach gegaan. Dit was een heel leuk strand, maar niet mijn favoriete strand (dat blijft toch Senegambia beach). We hebben eigenlijk heel de middag op dit strand vertoeft tot een uur of zes. Het was heel leuk, lekker warm. We hebben ook even wat gedronken. Daarna zijn we naar Metsje haar huis gegaan. Ik wist van te voren niet dat we hier naartoe zouden gaan, want ik had tegen Eline gezegd dat ik rond 6 uur weer wel naar huis zou gaan. Dit liep dan toch iets anders. Ik zag nu voor het eerst waar Metsje woonde. ‘Wouw!’ dacht ik. Wat een paleis van een huis! Ze had gewoon een ‘Nederlandse’ televisie en lekkere banken en een hele grote tuin. Toen we hier waren, hebben we met zijn allen nog even een drankje gedronken. Ook woonde er voor een paar weken twee andere vrouwen in Metsje haar huis. Hier hebben we dan ook kennis mee gemaakt. Na het drankje zijn we weer met de taxi richting huis gegaan. Metsje woonde bij turntable, en omdat het niet meer druk was op de weg, konden we gelijk in één keer naar huis met de taxi.
20:00- …. We waren bij de Gambia College afgezet. Ik was hier ook uit gestapt. Dit was eigenlijk niet zo slim van mezelf. Want die meiden en Joseph gingen naar het huis van die meiden (die wonen in de Gambia College) en ik moest gewoon naar mijn eigen huis. Ik moest ook nog eens alleen naar huis lopen in het donker zonder een zaklamp. Dit was toch best wel eng en niet fijn om te doen. Ik kwam er halverwege ook nog eens achter dat ik verkeerd gelopen was, en moest ik weer helemaal terug lopen. Je wil niet weten wat er op dat moment door me heen ging. Ik, helemaal alleen, in het donker, zonder zaklamp, in een vreemd land, met ook nog eens verschillende jongens die je lastig vallen en met je mee willen lopen. Gelukkig naar lang zoeken, had ik het huis gevonden. Toch best knap van mezelf! Toen ik eenmaal thuis gekomen was, zag ik dat Mamadi ook al bij ons thuis was. ‘Gelukkig’, dacht ik. Dan is Eline in ieder geval niet zo lang alleen thuis geweest. Toen ik binnen was, heb ik nog heel even mijn verhaal van de dag besproken met Eline en Mamadi, voordat hij weer naar huis zou gaan.


Vrijdag 21-02-2014
10:00-13:00 Toen we uit bed kwamen, hadden Eline en ik besloten om vandaag voor het eerst eens onze kleding uit te gaan wassen. Dit moest natuurlijk met de hand, dus zou best zwaar zijn. Ik zag er daarom toch wel tegenop. We hadden al zoveel kleding vies gemaakt, dat het ook echt wel nodig was. We hadden onze eerste teil gevuld met koud water (uit de douche) en een beetje geconcentreerd wasmiddel. We hebben als eerste de bad en douche lakens uitgewassen. Deze waren heel erg vies, en was ook echt nodig. We hadden borsteltjes om de kleding mee schoon te schrobben. Maar je snapt natuurlijk wel, dat we met die borsteltjes niet zo op onze nette kleding gaan schrobben! Om dit met de lakens te doen vonden we niet zo erg, omdat deze wat dikker zijn en er wel tegen kunnen. Maar ondanks het schrobben, gingen niet alle vlekken er goed uit. Dit was natuurlijk wel erg balen! Toen we De lakens uitgewassen hadden, hadden we ze opgehangen aan de waslijn in de achtertuin. Heel de achtertuin hing gelijk vol. Daarna hebben we de witte was ook maar even uitgewassen. Toen we klaar waren met de witte was te wassen, waren de lakens alweer droog van het felle zonnetje. Ik heb de lakens opgevouwen, terug gelegd en heb de witte was opgehangen. Omdat het wassen nog al een zwaar klusje was, ben ik hierna wel weer gestopt met wassen voor vandaag. Na het intensief wassen, hebben we ook maar onszelf eens gewassen. Ook dit was wel weer nodig, met al dat zand hier!
13:00-14:00 Toen het alweer één uur was, stond Metsje alweer voor onze deur. We hadden met haar afgesproken om naar de huisarts te gaan voor Eline, zodat ze naar haar konden kijken en konden vertellen wat ze nu eigenlijk had. Toen we daar eenmaal aankwamen, heeft Metsje eerst ook nog een aantal winkeltjes als: een bakker, minimarkt, waar je gehakt kunt kopen e.d. Laten zien. Dit was natuurlijk heel handig voor ons. Daarna kwamen we binnen in de huisartsenpraktijk. Dit zag er heel verzorgelijk uit. Toen ik dit tegen Metsje zei, zei ze ook gelijk dat dit ook een privékliniek was, en dus heel anders dan de plaatselijke huisartsen hier. Metsje en ik moesten binnen wachten, totdat Eline klaar zou zijn. Ik maakte tijdens het wachten, een foto van de wachtkamer. De dokter zag dat ik een foto aan het maken was, en vroeg me gelijk of hij me een rondleiding mocht geven. Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen! Tijdens de rondleiding mocht ik ook overal foto’s van maken. Ook dit vond ik echt super om allemaal te zien. Toen ik weer terug kwam, was Eline ook al weer klaar en zijn we nog even naar Metsje haar huis gegaan.
14:00-17:00 Want Eline had natuurlijk het huis van Metsje nog niet kunnen zien, en ik had ook al aangegeven dat ik de plaatselijke bookshop nog een keer wilde zien. Toen we eenmaal bij het huis aangekomen waren, hebben we even rustig wat gedronken en nagepraat met de andere twee vrouwen (waaronder Joke). Toen we ons drankje op hadden, kwam Metsje op het idee om nog even die bookshop aan mij te laten zien. Eline was nog moe en ziek en wilde niet mee. Daarom is zij lekker bij Metsje thuis gebleven en even gaan liggen. Metsje en ik zijn met de taxi naar de winkel gegaan. Wouw wat een mooie winkel is dat! Ik kwam binnen, en het was net of ik in Nederland was. Ik ben gelijk de boeken ingedoken, en heb gelijk gekeken of ik een aantal boeken kon kopen (die ik al graag wilde hebben). Dit heb ik dus ook gedaan! Toen ik weer goed geslaagd was, zijn Metsje en ik weer terug gegaan naar Metsje haar huis, waar Eline op ons stond te wachten. Eline was gelukkig ook weer een beetje uitgeslapen.
18:00-21:00 We zijn daarna eigenlijk gelijk weer doorgegaan met zijn tweeën, met de bustaxi naar Senegambia. We wisten dat die meiden daar zaten, en we hadden ook wel eens zin om uit eten te gaan. Toen we eenmaal in Senegambia aangekomen waren, belde Tamba ons op waar we nu bleven. Ik vertelde hem dat we al in Senegambia liepen, en er zo zouden zijn. Eenmaal aangekomen op het strand, hebben we nog even gezellig met zijn allen gezeten en een potje kaarten gespeeld. Helaas was het al wel snel afgekoeld. En ik had ook geen vestje bij. Toen we het te koud vonden worden, zijn we terug gelopen, richting het toeristische gebied van Senegambia. Toen we voor de tent: ‘paradiso’ stonden, zijn Eline en ik daar naar binnen gelopen. De andere meiden en Tamba, zijn gewoon met de taxi naar huis gegaan. Het was voor ons echt eens lekker om pizza te eten. Dit was voor ons echt al te lang geleden, om eens Nederlands eten te kunnen zien. Ik kan toch nog niet helemaal aan het Gambiaanse eten wennen. Toen we onze pizza al op hadden, zijn we ook weer lekker met de bustaxi naar huis gegaan. We konden gelukkig in de taxi blijven zitten en hoefden niet meer over te stappen. Helaas duurt het dan als nog wel lang voordat je eenmaal weer thuis bent. Toen we eenmaal thuis waren aangekomen, is Eline naar Mamadi zijn huis gegaan omdat ze nog even wilde internetten. Ik was te moe van heel deze dag en had besloten om me er vandaag maar eens bij neer te leggen. Eline is daarom alleen weg gegaan, en ik ben lekker thuis gebleven.


Zaterdag 22-02-2014
10:00-13:00 Toen ik uit bed was, ben ik eerst begonnen met mijn kleding te wassen. Ik had behoorlijk wat was liggen en het moest echt gebeuren. Eline was nog niet wakker, dus ben ik alleen begonnen. Later wilde ik naar de koelkast lopen om wat te drinken te pakken, maar toen stond er een verrassing te wachten. De Baoabjuice was ontploft in de koelkast, en de hele koelkast zat onder de juice. Gelukkig was Eline al wel een beetje wakker, waardoor ik het samen met Eline een beetje schoon heb gemaakt. Omdat Eline nog niet helemaal beter was, ben ik nog even naar de markt geweest met Mamadi. Mamadi had daar een telefoon gekocht voor Eline, omdat ze nog steeds geen vervangende telefoon had. Verder hebben we wat eten meegenomen voor thuis en wat andere spulletjes. Toen we eenmaal klaar waren, zijn Mamadi en ik weer naar onze compound gegaan.
13:00-18:00 Toen we thuis waren, kwamen we op het idee om met de andere Nederlandse studenten naar het strand in Senegambia te gaan. We hadden met ze afgesproken, dat de meiden naar ons toe kwamen en Joseph ook. Dus we zijn zelf eerst snel nog wat op gaan ruimen, en onszelf gaan omkleden etc. Daarna kwamen de meiden al en waren we klaar om naar het strand te gaan. Zoals gewoonlijk moesten we eerst weer een hele rit maken met de bustaxi naar het strand, voordat we eindelijk konden gaan zwemmen. Toen we eenmaal daar aankwamen, zijn we gelijk onze strandlakens op het zand gaan liggen, kleding uit gedaan en gaan zwemmen. We hebben zo de hele middag op het strand vertoefd. Af en toe gingen we weer liggen en vooral ook veel zwemmen, om de koelte op te zoeken. Toen we op het strand lagen, waren er ook soldaten aan het werk. We zijn hier naartoe gelopen en hebben ook met deze mannen gepraat. Het was heel interessant om te weten wat deze mannen nu eigenlijk doen voor hun beroep en hoe het allemaal gaat in Gambia. Toen het eenmaal 18:00 was, hebben we onze spullen gepakt en zijn we weer weg gegaan.
18:00-21:00 Wij (de meiden) hadden wel zin om nu nog met zijn allen uit eten te gaan. Maar omdat Joseph niet genoeg geld had, kon hij helaas niet mee en is Mamadi ook met Joseph mee naar huis gereden met de bustaxi. Wij zijn doorgereden naar Westphield om daar uit eten te gaan. Ze hadden er heel lekker eten, en vooral ook een beetje HOLLANDS eten. O wat was dat fijn zeg! Ik had lekker friet met shoarma en de andere meiden pizza. We hadden ook Wifi in dit restaurant, en hebben ook met zijn allen een beetje kunnen internetten. Toen we ons eten op hadden en naar huis wilden hebben we de bustaxi gepakt richting huis. Omdat Joseph zijn fiets bij ons binnen had staan, en deze mee wilde nemen, hadden we onze huissleutel aan Mamadi meegegeven. Zodat Joseph en Mamadi bij ons naar binnen konden om de fiets op te halen. Toen wij thuis aangekomen waren, hebben we Mamadi gebeld of hij onze huissleutel wilde komen brengen, omdat we anders niet meer naar binnen konden.


Zondag 23-2-2014
10:00-11:00 Toen ik wakker werd, had ik heel veel op de planning staan voor mezelf. Ik wilde eerst al mijn kleding eindelijk eens weggewerkt hebben met de was, ook wilde ik dat het huis een beetje opgeruimd zou zijn! Hier ben ik dan ook mee begonnen. Later kwam Eline ook uit bed, en is ook gaan helpen met opruimen, wassen e.d. Ook stond er nog een afwas op ons te wachten, wat echt moest gebeuren. ‘Jaja’ het echte ‘huis’ leven is voor ons ook in volle gang. Toch is het nog wel even wennen hoeveel er eigenlijk nog bij komt kijken..
11:00-14:00 Toen we het huis een beetje aan kant hadden, wilde ik naar Senegambia gaan, om nog een aantal dingen te kunnen doen. Eline wilde niet mee, dus ik ging vandaag voor de eerste keer helemaal alleen met de bustaxi naar Senegambia. Dit was toch wel spannend voor me! Maar gelukkig ging het in één keer goed. Eenmaal in Senegambia aangekomen, ben ik eerst naar een hotel daar gegaan om geld te kunnen wisselen (mastercard). Ik was er namelijk achter gekomen dat ik een Mastercard had, en deze alleen maar aangenomen werden in Senegambia en verder eigenlijk nergens. Gelukkig ging het goed en kreeg ik mijn geld. Toen ik dat eenmaal had, en terugliep vanaf het hotel, zag ik een leuke winkel naast het hotel staan. Hier verkochten ze gambiaanse ‘losse’ broeken, jurken e.d. Ik wilde al vanaf de eerste dag dat we hier waren Gambiaanse broeken hebben en nu zag ik ze eindelijk! Ik heb er daarom gelijk twee gekocht, en ook nog een jurkje. Dik geslaagd dus! Daarna ben ik door gelopen richting de bustaxi. Nu ik alleen was, voelde ik mezelf toch wat minder op mijn gemak. Iedereen sprak me aan en wilde wat van me. Ik ben na een tijdje lopen maar gewoon bij soldaten gaan staan. Ik heb met ze gepraat, gevraagd om credits voor mijn telefoon en gezellige gesprekken gehad. Daarna ben ik toch maar richting huis gegaan. Ook de terugreis ging gelukkig goed.
15:00-….. Eenmaal thuisgekomen, ben ik gelijk gaan douchen en mezelf klaar gaan maken om richting Mamadi’s huis te gaan. We hadden met hem afgesproken om naar zijn compound te gaan, zodat we nog even wat konden internetten op zijn Wifi. Eerst hadden we wel even bij het restaurant naast Castle wat gedronken met zijn drieën. Daarna zijn we doorgelopen over de markt, richting Mamadi’s huis voor internet. Ook hebben we bij Mamadi wat gegeten. Lekker rijst met een soort sausje. Heel lekker!