Positive Reinforcement activity days
Blijf op de hoogte en volg Chantal
22 Mei 2014 | Gambia, Brikama
Maandag 31-03-2014:
7:00-14:00 Vanochtend ging mijn wekkertje weer. Maar ik had wel een leuke dag voor de boeg op stage. Joelle en Netty waren er nog, en ik wist dat ze nog even langs zouden komen op mijn stage. Toen ik op stage was, wilde ik ook nog een aantal interviews uitvoeren. Voor ons onderzoek had ik natuurlijk ook nog een aantal interviews staan. Deze wilde ik ook afronden. Ik ben eerst met een leerling naar buiten gegaan. Op stage hebben ze een soort groente tuintje en dit leek me ook wel de juiste plek. Voor het interview moest ik natuurlijk een rustige plek vinden en ook wel een beetje een mooie achtergrond voor op de film. Ik heb twee stoelen mee genomen en ben daar met de leerling gaan zitten. Ik heb de film alvast klaar gezet. Maar voordat ik hem startte, heb ik nog even de vragen doorgenomen met het kind, zodat ze goed wist wat ze wilde antwoorden. Het interview liep eigenlijk heel vlot, en we waren daarom ook zo klaar. Daarna nam ik mijn praktijkbegeleidster even mee, om ook met haar een interview af te nemen. Dit ging wat moeilijker. Mijn praktijkbegeleidster was wel heel serieus en probeerde de vragen ook zo goed mogelijk te beantwoorden. Alleen kwamen om de vijf minuten, kinderen voorbij. Je kon wel merken dat de leerkracht even uit de klas was. Iedere keer kwamen er weer leerlingen, om dingen te vragen en stond dat weer op de film. Nou dan deden we het interview nog maar een keer, totdat het interview helemaal goed ging. Daarna zijn mijn praktijkbegeleidster en ik weer terug naar het lokaal gelopen. Het was gelijk één grote gaos in de klas. Het duurde ook echt nog wel even, voordat de klas weer een beetje kalm was, en de leerkracht weer verder kon met haar les. Ik ben weer een postertje voor de kinderen in elkaar gaan zetten en tekenen. Ook kwamen Joelle en Netty lang. Zij hadden nog potloden en puntenslijpers bij, die ze aan alle kinderen wilden geven. De kinderen waren hier ook ontzettend blij mee. Je zag en paar kinderen gelijk al hun potloden slijpen, zodat ze hun nieuwe potloden weer konden gebruiken. Echt leuk hoe je kunt zien dat kinderen zo blij kunnen zijn met een ‘potloodje’.
14:00-16:00 Na schooltijd, moesten we nog even blijven om mee te helpen met de dramalessen. Ze hadden deze week nog veel dramalessen om te oefenen voor verschillende toneelstukjes. Ook de docenten zouden een toneelstukje voorbereiden. Ik wilde hier niet aan mee doen. Ik wilde wel helpen, maar niet mee doen met het toneelstuk zelf. Ik ben niet zo iemand die hier goed in is, en voelde me er niet fijn bij. Helaas snappen ze dat niet zo, want hier is het bij iedereen normaal dat je gewoon overal mee mee doet. Ze verwachten zelfs al, dat wanneer er iets georganiseerd wordt, je hier ook aan mee doet. Ze vragen dan ook niet meer aan je of je het wil. Hier moest ik ook wel even aan wennen. Toch zijn we nog twee uurtjes gebleven om te helpen. Daarna hebben we nog even op het schoolplein gestaan, waar de kinderen muziek aan het maken waren en aan het dansen waren. Toch wel mooi om te zien, hoe losse heupen de kinderen hebben en hoe leuk ze dit vinden. Echt genieten!
16:00-… Na schooltijd, ben ik met Eline mee naar Mamadi’s compound gelopen. Hier hebben we gewacht tot Mamadi thuis zou zijn. Dit duurde toch best wel lang. Ik was zo ontzettend moe, dat ik besloot om naar huis te gaan. Eline bleef bij Mamadi om op hem te wachten en daar te blijven eten. Ik liet de fiets achter, omdat hij helaas kapot was. De band was kapot en moest gemaakt worden. Mamadi en Eline zouden vanavond langs de fietsenmaker gaan om de band te laten maken. Ik ben naar ‘Castle’ gelopen, om daar de taxi naar huis te pakken. Eenmaal thuis gekomen, ben ik eigenlijk gelijk naar bed gegaan.
Dinsdag 01-04-2014:
7:00-14:00 Vandaag hadden we weer een stagedag tot 14:00 uur. In deze tijd van het jaar hebben ze heel vaak oefentoetsen, oefenexamens en daarna natuurlijk de echte examens om te kijken of de leerlingen naar het volgende leerjaar kunnen. Dus voor mij was het weer een vrij saaie dag vandaag. Tijdens de oefentoetsen kon ik niet echt veel doen. Wanneer de kinderen klaar waren en hun toetsen inleverden, ben ik ze wel gelijk na gaan kijken. Als ze dan nog fouten hebben, kan ik ze nog wel bespreken met de kinderen.
14:00-16:00 Na schooltijd ben ik eerst naar mamadi’s compound gelopen met de fiets. Vanuit daar ben ik weer naar huis gefietst. Eline en Mamadi zijn gelijk met mij vertrokken, alleen gingen zij naar de school van Mamadi. Door een voorval moest Mamadi helaas stoppen op deze school, en hij wilde nog even afscheid kunnen nemen en alles uitleggen aan zijn klas. Ik ben niet mee geweest. Ik ben naar huis gegaan en daar stonden nog genoeg dingen op me te wachten. Ik ben gelijk kleding gaan wassen. Toen ik bezig was met mijn kleding, hoorde ik iets leeg lopen. Ik keek naar de fiets en zag dat de band van de fiets weer leeg gelopen was. Het ergste is nog dat ik net thuis was, en Eline en Mamadi die zelfde band gisteren nog gemaakt hadden. Ik heb gelijk Eline opgebeld en ben weer terug naar de markt gegaan. Gelukkig was daar een zus van Mamadi die mij kon helpen. Als er een Gambiaan mee gaat, is het toch al sneller goedkoper voor mij om hem te laten maken, dan wanneer ik als blanke alleen zou gaan. Daar zat ik dan, bij de fietsenmaker te wachten tot mijn fiets klaar was. Ik kon er zo op staan te kijken, hoe ze hem maakten. Ik zei ook gelijk dat ze een hele nieuwe band er op mochten zetten, en ze hem niet hoefde te plakken. (dit helpt toch niet) Daarna ben ik weer op mijn fietsje gestapt en naar huis gereden. Hij reed gelijk een stuk fijner. Hopen dat ik morgen niet weer terug hoef, dacht ik. Tegelijkertijd belde Eline me op, of het goed was dat we vanavond bij Senegambia uit eten zouden gaan. Mamadi was best verdrietig van het afscheid en kon wel wat afleiding gebruiken. Natuurlijk vond ik dit prima! Toen ik thuis kwam, waren Eline en Mamadi al thuis. We hebben ons klaar gemaakt en zijn weer op weg naar Senegambia gegaan met de bustaxi. We hebben met zijn drieen een hele gezellige avond gehad en er ook zeker van genoten!
Woensdag 02-04-2014:
7:00-14:00 En weer de laatste stagedag van de week. Wat gaan de weken toch ontzettend snel voorbij! Vandaag hadden we eigenlijk geen bijzonderheden op stage. Wel heb ik de headmaster nog geïnterviewd in zijn kantoor. Helaas waren de beelden niet zo mooi, omdat we in zijn kantoor geen mooie achtergronden konden vinden. De headmaster praatte gelukkig wel veel en wist ook wel veel te vertellen. Dit was wel fijn! En zeker beter, dan wanneer ik alles uit hem zou moeten trekken. Normaal gesproken is het op woensdag middag na schooltijd nog Jolly Phonicstraining. Maar we hadden gehoord dat vandaag de training niet door ging, dus ik kon om 14:00 uur weer lekker naar huis.
14:00-17:00 Vanuit school zijn Eline en ik naar Mamadi’s compound gelopen. Omdat Mamadi officieel zelf ook nog op school zit en zijn opleiding nog niet helemaal af is, had hij examens vandaag. Hij moest een examen maken op een soort basisschool dichtbij zijn huis. Omdat wij dit wisten, wilden we kijken hoe het met hem ging, en besloten we hem op te zoeken op die school. We wisten niet precies waar die school was, dus namen we Mamadi’s broertje (Mamouna), en nichtje (Fatou) mee. Zij wisten wel waar het was. Eenmaal aangekomen op de school, vertelden we dat we voor Mamadi Jaiteh kwamen. Niemand van de leiding daar wist wie hij was of waar hij zou moeten zitten. Behoorlijk ongeregeld allemaal! We besloten eerst om nog even op hem te wachten, omdat we wisten dat zijn examen niet zo lang meer zou duren. Maar omdat we inmiddels ook weten hoe het hier in Gambia gaat qua tijden, besloten we toch maar om weer terug naar Mamadi’s compound te gaan, en dan daar maar op hem te wachten. Het duurde niet lang of Mamadi kwam ook aan zetten. Hij vertelde gelijk dat hij ons had zien lopen toen hij zijn examen aan het maken was (de deur van het lokaal stond open), maar dat hij natuurlijk niet mocht roepen naar ons. Toen Mamadi was gekomen, hebben we nog even bij hem thuis gezeten en zijn we daarna doorgegaan naar de college, waar de andere meiden ook zouden zijn.
17:00-20:00 Toen we eenmaal in de college aankwamen, zagen we dat de meiden nog niet gegeten hadden, en dus nog moesten eten. Wij hebben ook een beetje mee gegeten, omdat ze nog genoeg over hadden. Toen het bijna 20:00 uur bleek te zijn moesten Liss en Milou weg. Zij moesten namelijk deze week de nacht in en dat betekend dat ze iedere dag om 20:00 uur moesten beginnen.
20:00-… Toen Liss en Milou al een tijdje aan het werken waren, besloten wij om ze eens te gaan bezoeken. Ik wilde eigenlijk wel eens zien hoe dat gaat ’s nachts en ook hoe het Health Centre er een beetje uit ziet. We hadden twee fietsen, dus dat kwam mooi uit. Want rond deze tijden reiden er niet veel bustaxi’s meer hier, en moet je toch op de fiets of lopend gaan. Zo sprong Leonie bij mij achter op de fiets, en Eline bij Mamadi. Eenmaal aangekomen in het Health Centre, zaten daar Milou en Liss aan een tafel met nog een paar collega’s. Één van de collega’s waar ze mee zaten, was hoogst zwanger. In Nederland mag je dn niet eens meer werken en moet je rust houden. Hier is het gewoon normaal, om door te werken totdat je aan het bevallen bent. Eigenlijk te gek voor woorden! En zeker dat je dan ook nog nachtdiensten moet doen. Verder zagen we ook dat de bezoekers van de patiënten gewoon op kleedjes, op de grond lagen te slapen. Het is hier dus normaal, dat wanneer je bij je familielid e.d. wilt blijven, dat je zelf ervoor regelt dat je iets hebt om op te slapen. Heel de zaal lag ook vol met mensen die op de grond lagen. Gewoon ontzettend zielig om dit te moeten zien! Dan zie je pas hoe luxe we het eigenlijk hebben in Nederland! Toen we er inmiddels al een tijdje waren, was het pauze voor de verplegers. Ze gingen in een hokje zitten waar ze eerst vis en daarna kip gingen eten. Dit hadden ze vooraf gewoon op de markt besteld en gehaald. Liss en Milou hadden ook hun eigen eten bij. De collega’s van die meiden vroegen ook aan mij, Eline en Leonie of we ook mee wilden eten. In eerste instantie zij ik dat ik niet hoefde, en dat het gewoon voor hun was. Maar dit kennen ze hier niet. Hoe weinig ze ook te eten zullen hebben, ze vragen toch altijd of je ook mee eet. Sterker nog: ze eisen het haast van je. Daarom had ik maar een klein beetje van de kip meegegeten, zodat ze dan zagen dat ik toch wel mee at en geen idee hadden van hoe weinig ik at. De kip was overigens wel heel lekker!
Donderdag 03-04-2014:
10:00-… Vandaag kon ik weer lekker uitslapen want ik was vrij. Toen Eline en ik uit bed kwamen, zijn we eigenlijk gelijk aan ons onderzoek gaan werken. Eline is verder gegaan om de interviews uit te werken, en ik ben een tijdpad gaan maken. Hier zijn we eigenlijk wel heel de ochtend mee bezig geweest. Daarna hadden we met de meiden contact gehad, en besloten om ’s avonds samen te gaan eten. Omdat ik toch nog naar de supermarkt moest voor wat spulletjes, heb ik gelijk het eten voor ’s avonds ook mee genomen. We hadden afgesproken dat we namelijk vanavond friet met kipnuggets zouden gaan eten. Heerlijk! Ik had er nu al zin in. Toen ik thuis kwam, was het inmiddels ook al etenstijd (12:00) en besloot ik om dan ook nog maar langs de shop te gaan om eten te halen voor Eline, Mamadi en mij. Toen ik thuis kwam, hebben we dit gelijk opgegeten met zijn allen, en stond Njambeh ook al gelijk op de stoep. Ze kwam zomaar langs om te kijken hoe het met ons ging. Omdat ik een heel broodje had, heb ik een stuk aan haar gegeven, zodat zij ook gelijk wat kon mee eten. Ook was dit eigenlijk de eerste keer dat ze in ons huis kwam, dus hebben we haar gelijk een beetje ons huis laten zien, zodat ze er ook een beeld bij kreeg. Daarna is Njambeh ook weer naar huis gegaan.
’s avonds hebben we de meiden opgebeld, hoe we het wilden doen met het eten en hadden we afgesproken, dat ze naar ons zouden komen en we dan hier zouden gaan eten met zijn allen. Want bij hun thuis was toevallig net de elektriciteit uitgevallen. Als je in de college geen elektriciteit hebt, kun je daar dus ook niet koken. Dit is natuurlijk ontzettend handig (dus niet). Dat snap je natuurlijk wel. Eline en ik hebben onszelf gelijk opgefrist en klaar gemaakt voordat ze zouden komen. Daarna hebben we weer ouderwets met elkaar het eten klaar gemaakt en gegeten. Het smaakte natuurlijk niet net zo als in Nederland, maar het was wel goed te doen! Na het eten waren Liss en Mamadi ontzettend moe en zijn ze even op bed gaan liggen. Milou, Leonie, Eline en ik zijn met zijn vieren de boel weer op gaan ruimen. We hebben gelijk alle borden e.d. af gewassen, zodat alles weer gelijk schoon was en we geen ongedierte zouden kunnen krijgen.
Vrijdag 04-04-2014:
8:30-18:00 Vandaag was ik wel vrij, maar toch ging mijn wekkertje om 8:30 al weer af. We hadden namelijk aan Liss, Milou en Leonie belooft dat we mee zouden helpen met hun project. En vandaag zouden ze dit project op de Kabbafita school gaan doen. Eline en ik zijn dus eerst naar de college gegaan, omdat de meiden daar waren. Daar hebben we nog even snel en kort het toneelstukje geoefend, die we ook op de Kabbafita school wilden laten zien. Daarna zijn we met zijn allen naar de school gaan lopen. Het was nog best een eindje lopen, maar je kon ook niet anders. Taxi’s reden er namelijk niet naar deze plek. Eenmaal op de school aangekomen, hebben we eerst kennis gemaakt met de klas. (Grade 5) Daarna heeft Liss een stukje verteld over wat hun project inhoudt. Toen zijn we begonnen met een liedje aan te leren aan de leerlingen, waar ook een klein dansje bij hoort. We hebben met zijn allen meegedaan, en de leerlingen vonden het ook heel leuk. Het liedje:
Si si seo,
Si si, ole ole,
Dam dam deo,
Dam dam ole ole,
jimmie jimmie waka waka,
Jimmie jimmie eho,
Jimmie jimmie waka waka,
jimmie jimmie eho,
one, two, three, four, five, six, seven, aight,
niiiiiineeeeee,
TEN!
Daarna zijn we met de leerlingen naar buiten gelopen, om daar vervolgens ook nog spelletjes met ze te doen. Spellen als:
- twee leeringen die de bal tussen hun ruggen moeten houden
- Het dierenspel
Daarna zijn we weer terug naar binnen gegaan, om het toneelstukje met zijn allen te doen. Mamadi en de andere Gambiaanse jongens waren ruimte aan het creeeren, en wij moesten in de tussentijd z.s.m. ons zelf omkleden. Daarna hebben we het toneelstuk voor ze gespeeld wat voornamelijk gaat over het benaderen van kinderen.
Als afsluiter van dit project op de school was er nog een liedje. Dit liedje ging over complimenten, en deze wilden we ook nog aan de leerlingen aanleren. De stukken die steeds terug kwamen, wisten de leerlingen al snel, maar de coupletten waren wel wat moeilijker.
Hierna zijn we weer terug gelopen naar de college met zijn allen. Omdat het zo warm was, besloten we wel om onderweg even een tussenstop te maken bij een shop, zodat we even wat konden drinken. De flesjes waren ook zo leeg, en dan konden we weer verder. Eenmaal bij de college aangekomen, konden Eline en ik niet zo heel lang meer blijven, omdat we vanavond ook nog naar een drama avond zouden gaan. Dit was op onze stage en zou om 17:00 uur beginnen. Ik ben nog wel even snel mezelf af gaan spoelen en even wat gedronken. Daarna zijn we eigenlijk alweer door gegaan naar stage. Mamadi ging ook met ons mee.
17:00-19:00 Om 17:00 uur waren we op stage. Het was echt onwijs druk en er waren ook veel leraren bij. Er liep zelfs beveiliging rond. Toen ze bij de ingang zagen dat wij er aan kwamen, lieten ze ons gelijk naar binnen gaan, terwijl er nog een hele lange rij stond te wachten. Waarschijnlijk toch, omdat wij blank zijn denk ik. Er was ook een dj op het schoolplein de aan het draaien was. Deze avond stond in het teken van drama en toneelstukjes en was bestemd voor leraren, kinderen, ouders en familieleden van de kinderen. Eerst werd er een toneelstuk gespeeld door een aantal leerlingen. Dit toneelstuk hadden ze ook voor de dramacompetitie doen, maar speelden ze nu voor de andere leerlingen van de school. Daarna deden de leerlingen nog een ander toneelstuk, wat overigens ook heel erg leuk was gedaan. En als afsluiter hadden de leerkrachten ook nog een toneelstuk voorbereid. De leraren konden natuurlijk niet achter blijven! Tijdens de drama avond, stonden er ook overal kraampjes op het schoolplein. Hier kon je van alles halen. Zakjes drinken, broodjes, diverse etenswaren. Alles wat je maar wilde. Voor de kinderen was dit natuurlijk ook wel ontzettend leuk! Om 19:00 uur was de drama avond weer afgelopen.
19:00-… Wij hadden contact gehouden met die andere meiden, omdat we ’s avonds nog uit eten zouden gaan met zijn allen. Liss voelde zich niet zo lekker en bleef thuis. Milou en Leonie waren alvast doorgegaan, omdat het anders best wel laat zou worden. Mamadi, Eline en ik besloten om eerst even naar Mamadi’s compound te gaan, om daar ons zelf even om te kunnen kleden. Daarna hebben we gelijk de taxi richting Senegambia gepakt. Daar hebben we lekker heel de avond gezeten. Leonie en Milou zijn eerder naar huis gegaan, omdat zij ook al lang hadden gegeten enz.
Zaterdag 05-04-2014:
9:00-… Vandaag zou een hele dag strand worden. We hadden vandaag niets te doen, en het was al lang geleden dat we heel de dag op het strand waren. Ik had de meiden gebeld, maar zij waren al onderweg. Eline en Mamadi waren nog niet klaar, maar ik wilde zo graag naar het strand gaan, dat ik dan maar alleen ben gegaan. Eenmaal in Senegambia aangekomen, heb ik eerst wat te drinken gehaald voor op het strand. Daarna ben ik gelijk door naar het strand gegaan. Ik kon niet wachten tot ik er zou zijn! Heerlijk! Toen ik aankwam, zag ik de meiden al liggen. Ik ben eerst gelijk het water ingedoken om even af te koelen. En ik wilde natuurlijk lekker bakken in de zon, en als je nat bent gaat natuurlijk sneller! Zo hebben we eigenlijk heel de middag op het strand gezeten en af en toe gezwommen. Later waren er ook een paar jongens aan het voetballen op het strand. Milou, Liss en ik zagen dit en besloten om mee te doen. Toen kwamen ook Eline en Mamadi aan, waarvan Mamadi ook mee wilde doen. De jongens hadden een veld getekend, en we zouden dan gaan hooghouden. Als je 5 punten had (5 fouten had gemaakt) moest je wisselen met iemand die aan de kant stond. Zo hebben we dit aan het einde van de middag een poosje gespeeld. Daarna riep Lamin al naar ons dat hij weer een juice had gemaakt voor ons. We zijn gestopt en hebben hem opgedronken. Daarna zijn we weer terug naar de jongens gegaan om nog even bij te praten. Toen kwam ik er achter dat ik één van de jongens al kende van vroeger. Ik met hem op de zelfde middelbare school gezeten. Echt heel toevallig! Zit je in zo een ver land, en kom je nog onverwachts bekenden tegen! Daarna hadden we afgesproken met elkaar, dat we met de jongens uit zouden gaan vanavond.
Daarna zijn we dan ook gelijk met al de meiden weg gegaan van het strand, en zijn we nog even wat gaan eten bij ‘ClubOne’. Vanuit daar hadden we eerst de bustaxi naar huis genomen. Eenmaal thuis hadden we ons even snel gedoucht, omgekleed, opgefrist e.d. voor de avond. We zouden naar café Chilli’s gaan vanavond. Dit was een café in Senegambia, wat eigenlijk sinds gisteren pas officieel is geopend. Hier schijnt ook veel Nederlanders te komen. Dit is het proberen waard! Dacht ik. Lamin had gezegd dat hij met ons mee zou gaan en ons ook op zou halen. Helaas hield hij ook de Gambiaanse tijden aan en was hij vrij laat. Maar rond 00:30 uur waren we dan bij Chilli’s aangekomen. We hebben daar echt een super leuke avond gehad met zijn allen, en ik heb vooral: veel Nederlands kunnen praten! Dat was ook wel eens fijn, om een keer niet in het Engels te hoeven praten en denken.
Zondag 06-04-2014
10:00-… Vandaag ik heb een lekkere luie zondag ingelast. Om 12:00 uur gingen Eline en Mamadi weg om nog les te gaan geven in zijn compound. Ik heb Tamba nog opgebeld, omdat onze wc alweer kapot was. Tamba is langs geweest, maar heeft uiteindelijk niets meer gedaan. Hij zou morgen weer wel terug komen met een monteur had hij gezegd. Nou eerst zien dan geloven! Verder ben ik lekker lui geweest en heel de dag alleen thuis geweest. Je kent het wel: filmpjes kijken, kleding wassen, opruimen etc.
7:00-14:00 Vanochtend ging mijn wekkertje weer. Maar ik had wel een leuke dag voor de boeg op stage. Joelle en Netty waren er nog, en ik wist dat ze nog even langs zouden komen op mijn stage. Toen ik op stage was, wilde ik ook nog een aantal interviews uitvoeren. Voor ons onderzoek had ik natuurlijk ook nog een aantal interviews staan. Deze wilde ik ook afronden. Ik ben eerst met een leerling naar buiten gegaan. Op stage hebben ze een soort groente tuintje en dit leek me ook wel de juiste plek. Voor het interview moest ik natuurlijk een rustige plek vinden en ook wel een beetje een mooie achtergrond voor op de film. Ik heb twee stoelen mee genomen en ben daar met de leerling gaan zitten. Ik heb de film alvast klaar gezet. Maar voordat ik hem startte, heb ik nog even de vragen doorgenomen met het kind, zodat ze goed wist wat ze wilde antwoorden. Het interview liep eigenlijk heel vlot, en we waren daarom ook zo klaar. Daarna nam ik mijn praktijkbegeleidster even mee, om ook met haar een interview af te nemen. Dit ging wat moeilijker. Mijn praktijkbegeleidster was wel heel serieus en probeerde de vragen ook zo goed mogelijk te beantwoorden. Alleen kwamen om de vijf minuten, kinderen voorbij. Je kon wel merken dat de leerkracht even uit de klas was. Iedere keer kwamen er weer leerlingen, om dingen te vragen en stond dat weer op de film. Nou dan deden we het interview nog maar een keer, totdat het interview helemaal goed ging. Daarna zijn mijn praktijkbegeleidster en ik weer terug naar het lokaal gelopen. Het was gelijk één grote gaos in de klas. Het duurde ook echt nog wel even, voordat de klas weer een beetje kalm was, en de leerkracht weer verder kon met haar les. Ik ben weer een postertje voor de kinderen in elkaar gaan zetten en tekenen. Ook kwamen Joelle en Netty lang. Zij hadden nog potloden en puntenslijpers bij, die ze aan alle kinderen wilden geven. De kinderen waren hier ook ontzettend blij mee. Je zag en paar kinderen gelijk al hun potloden slijpen, zodat ze hun nieuwe potloden weer konden gebruiken. Echt leuk hoe je kunt zien dat kinderen zo blij kunnen zijn met een ‘potloodje’.
14:00-16:00 Na schooltijd, moesten we nog even blijven om mee te helpen met de dramalessen. Ze hadden deze week nog veel dramalessen om te oefenen voor verschillende toneelstukjes. Ook de docenten zouden een toneelstukje voorbereiden. Ik wilde hier niet aan mee doen. Ik wilde wel helpen, maar niet mee doen met het toneelstuk zelf. Ik ben niet zo iemand die hier goed in is, en voelde me er niet fijn bij. Helaas snappen ze dat niet zo, want hier is het bij iedereen normaal dat je gewoon overal mee mee doet. Ze verwachten zelfs al, dat wanneer er iets georganiseerd wordt, je hier ook aan mee doet. Ze vragen dan ook niet meer aan je of je het wil. Hier moest ik ook wel even aan wennen. Toch zijn we nog twee uurtjes gebleven om te helpen. Daarna hebben we nog even op het schoolplein gestaan, waar de kinderen muziek aan het maken waren en aan het dansen waren. Toch wel mooi om te zien, hoe losse heupen de kinderen hebben en hoe leuk ze dit vinden. Echt genieten!
16:00-… Na schooltijd, ben ik met Eline mee naar Mamadi’s compound gelopen. Hier hebben we gewacht tot Mamadi thuis zou zijn. Dit duurde toch best wel lang. Ik was zo ontzettend moe, dat ik besloot om naar huis te gaan. Eline bleef bij Mamadi om op hem te wachten en daar te blijven eten. Ik liet de fiets achter, omdat hij helaas kapot was. De band was kapot en moest gemaakt worden. Mamadi en Eline zouden vanavond langs de fietsenmaker gaan om de band te laten maken. Ik ben naar ‘Castle’ gelopen, om daar de taxi naar huis te pakken. Eenmaal thuis gekomen, ben ik eigenlijk gelijk naar bed gegaan.
Dinsdag 01-04-2014:
7:00-14:00 Vandaag hadden we weer een stagedag tot 14:00 uur. In deze tijd van het jaar hebben ze heel vaak oefentoetsen, oefenexamens en daarna natuurlijk de echte examens om te kijken of de leerlingen naar het volgende leerjaar kunnen. Dus voor mij was het weer een vrij saaie dag vandaag. Tijdens de oefentoetsen kon ik niet echt veel doen. Wanneer de kinderen klaar waren en hun toetsen inleverden, ben ik ze wel gelijk na gaan kijken. Als ze dan nog fouten hebben, kan ik ze nog wel bespreken met de kinderen.
14:00-16:00 Na schooltijd ben ik eerst naar mamadi’s compound gelopen met de fiets. Vanuit daar ben ik weer naar huis gefietst. Eline en Mamadi zijn gelijk met mij vertrokken, alleen gingen zij naar de school van Mamadi. Door een voorval moest Mamadi helaas stoppen op deze school, en hij wilde nog even afscheid kunnen nemen en alles uitleggen aan zijn klas. Ik ben niet mee geweest. Ik ben naar huis gegaan en daar stonden nog genoeg dingen op me te wachten. Ik ben gelijk kleding gaan wassen. Toen ik bezig was met mijn kleding, hoorde ik iets leeg lopen. Ik keek naar de fiets en zag dat de band van de fiets weer leeg gelopen was. Het ergste is nog dat ik net thuis was, en Eline en Mamadi die zelfde band gisteren nog gemaakt hadden. Ik heb gelijk Eline opgebeld en ben weer terug naar de markt gegaan. Gelukkig was daar een zus van Mamadi die mij kon helpen. Als er een Gambiaan mee gaat, is het toch al sneller goedkoper voor mij om hem te laten maken, dan wanneer ik als blanke alleen zou gaan. Daar zat ik dan, bij de fietsenmaker te wachten tot mijn fiets klaar was. Ik kon er zo op staan te kijken, hoe ze hem maakten. Ik zei ook gelijk dat ze een hele nieuwe band er op mochten zetten, en ze hem niet hoefde te plakken. (dit helpt toch niet) Daarna ben ik weer op mijn fietsje gestapt en naar huis gereden. Hij reed gelijk een stuk fijner. Hopen dat ik morgen niet weer terug hoef, dacht ik. Tegelijkertijd belde Eline me op, of het goed was dat we vanavond bij Senegambia uit eten zouden gaan. Mamadi was best verdrietig van het afscheid en kon wel wat afleiding gebruiken. Natuurlijk vond ik dit prima! Toen ik thuis kwam, waren Eline en Mamadi al thuis. We hebben ons klaar gemaakt en zijn weer op weg naar Senegambia gegaan met de bustaxi. We hebben met zijn drieen een hele gezellige avond gehad en er ook zeker van genoten!
Woensdag 02-04-2014:
7:00-14:00 En weer de laatste stagedag van de week. Wat gaan de weken toch ontzettend snel voorbij! Vandaag hadden we eigenlijk geen bijzonderheden op stage. Wel heb ik de headmaster nog geïnterviewd in zijn kantoor. Helaas waren de beelden niet zo mooi, omdat we in zijn kantoor geen mooie achtergronden konden vinden. De headmaster praatte gelukkig wel veel en wist ook wel veel te vertellen. Dit was wel fijn! En zeker beter, dan wanneer ik alles uit hem zou moeten trekken. Normaal gesproken is het op woensdag middag na schooltijd nog Jolly Phonicstraining. Maar we hadden gehoord dat vandaag de training niet door ging, dus ik kon om 14:00 uur weer lekker naar huis.
14:00-17:00 Vanuit school zijn Eline en ik naar Mamadi’s compound gelopen. Omdat Mamadi officieel zelf ook nog op school zit en zijn opleiding nog niet helemaal af is, had hij examens vandaag. Hij moest een examen maken op een soort basisschool dichtbij zijn huis. Omdat wij dit wisten, wilden we kijken hoe het met hem ging, en besloten we hem op te zoeken op die school. We wisten niet precies waar die school was, dus namen we Mamadi’s broertje (Mamouna), en nichtje (Fatou) mee. Zij wisten wel waar het was. Eenmaal aangekomen op de school, vertelden we dat we voor Mamadi Jaiteh kwamen. Niemand van de leiding daar wist wie hij was of waar hij zou moeten zitten. Behoorlijk ongeregeld allemaal! We besloten eerst om nog even op hem te wachten, omdat we wisten dat zijn examen niet zo lang meer zou duren. Maar omdat we inmiddels ook weten hoe het hier in Gambia gaat qua tijden, besloten we toch maar om weer terug naar Mamadi’s compound te gaan, en dan daar maar op hem te wachten. Het duurde niet lang of Mamadi kwam ook aan zetten. Hij vertelde gelijk dat hij ons had zien lopen toen hij zijn examen aan het maken was (de deur van het lokaal stond open), maar dat hij natuurlijk niet mocht roepen naar ons. Toen Mamadi was gekomen, hebben we nog even bij hem thuis gezeten en zijn we daarna doorgegaan naar de college, waar de andere meiden ook zouden zijn.
17:00-20:00 Toen we eenmaal in de college aankwamen, zagen we dat de meiden nog niet gegeten hadden, en dus nog moesten eten. Wij hebben ook een beetje mee gegeten, omdat ze nog genoeg over hadden. Toen het bijna 20:00 uur bleek te zijn moesten Liss en Milou weg. Zij moesten namelijk deze week de nacht in en dat betekend dat ze iedere dag om 20:00 uur moesten beginnen.
20:00-… Toen Liss en Milou al een tijdje aan het werken waren, besloten wij om ze eens te gaan bezoeken. Ik wilde eigenlijk wel eens zien hoe dat gaat ’s nachts en ook hoe het Health Centre er een beetje uit ziet. We hadden twee fietsen, dus dat kwam mooi uit. Want rond deze tijden reiden er niet veel bustaxi’s meer hier, en moet je toch op de fiets of lopend gaan. Zo sprong Leonie bij mij achter op de fiets, en Eline bij Mamadi. Eenmaal aangekomen in het Health Centre, zaten daar Milou en Liss aan een tafel met nog een paar collega’s. Één van de collega’s waar ze mee zaten, was hoogst zwanger. In Nederland mag je dn niet eens meer werken en moet je rust houden. Hier is het gewoon normaal, om door te werken totdat je aan het bevallen bent. Eigenlijk te gek voor woorden! En zeker dat je dan ook nog nachtdiensten moet doen. Verder zagen we ook dat de bezoekers van de patiënten gewoon op kleedjes, op de grond lagen te slapen. Het is hier dus normaal, dat wanneer je bij je familielid e.d. wilt blijven, dat je zelf ervoor regelt dat je iets hebt om op te slapen. Heel de zaal lag ook vol met mensen die op de grond lagen. Gewoon ontzettend zielig om dit te moeten zien! Dan zie je pas hoe luxe we het eigenlijk hebben in Nederland! Toen we er inmiddels al een tijdje waren, was het pauze voor de verplegers. Ze gingen in een hokje zitten waar ze eerst vis en daarna kip gingen eten. Dit hadden ze vooraf gewoon op de markt besteld en gehaald. Liss en Milou hadden ook hun eigen eten bij. De collega’s van die meiden vroegen ook aan mij, Eline en Leonie of we ook mee wilden eten. In eerste instantie zij ik dat ik niet hoefde, en dat het gewoon voor hun was. Maar dit kennen ze hier niet. Hoe weinig ze ook te eten zullen hebben, ze vragen toch altijd of je ook mee eet. Sterker nog: ze eisen het haast van je. Daarom had ik maar een klein beetje van de kip meegegeten, zodat ze dan zagen dat ik toch wel mee at en geen idee hadden van hoe weinig ik at. De kip was overigens wel heel lekker!
Donderdag 03-04-2014:
10:00-… Vandaag kon ik weer lekker uitslapen want ik was vrij. Toen Eline en ik uit bed kwamen, zijn we eigenlijk gelijk aan ons onderzoek gaan werken. Eline is verder gegaan om de interviews uit te werken, en ik ben een tijdpad gaan maken. Hier zijn we eigenlijk wel heel de ochtend mee bezig geweest. Daarna hadden we met de meiden contact gehad, en besloten om ’s avonds samen te gaan eten. Omdat ik toch nog naar de supermarkt moest voor wat spulletjes, heb ik gelijk het eten voor ’s avonds ook mee genomen. We hadden afgesproken dat we namelijk vanavond friet met kipnuggets zouden gaan eten. Heerlijk! Ik had er nu al zin in. Toen ik thuis kwam, was het inmiddels ook al etenstijd (12:00) en besloot ik om dan ook nog maar langs de shop te gaan om eten te halen voor Eline, Mamadi en mij. Toen ik thuis kwam, hebben we dit gelijk opgegeten met zijn allen, en stond Njambeh ook al gelijk op de stoep. Ze kwam zomaar langs om te kijken hoe het met ons ging. Omdat ik een heel broodje had, heb ik een stuk aan haar gegeven, zodat zij ook gelijk wat kon mee eten. Ook was dit eigenlijk de eerste keer dat ze in ons huis kwam, dus hebben we haar gelijk een beetje ons huis laten zien, zodat ze er ook een beeld bij kreeg. Daarna is Njambeh ook weer naar huis gegaan.
’s avonds hebben we de meiden opgebeld, hoe we het wilden doen met het eten en hadden we afgesproken, dat ze naar ons zouden komen en we dan hier zouden gaan eten met zijn allen. Want bij hun thuis was toevallig net de elektriciteit uitgevallen. Als je in de college geen elektriciteit hebt, kun je daar dus ook niet koken. Dit is natuurlijk ontzettend handig (dus niet). Dat snap je natuurlijk wel. Eline en ik hebben onszelf gelijk opgefrist en klaar gemaakt voordat ze zouden komen. Daarna hebben we weer ouderwets met elkaar het eten klaar gemaakt en gegeten. Het smaakte natuurlijk niet net zo als in Nederland, maar het was wel goed te doen! Na het eten waren Liss en Mamadi ontzettend moe en zijn ze even op bed gaan liggen. Milou, Leonie, Eline en ik zijn met zijn vieren de boel weer op gaan ruimen. We hebben gelijk alle borden e.d. af gewassen, zodat alles weer gelijk schoon was en we geen ongedierte zouden kunnen krijgen.
Vrijdag 04-04-2014:
8:30-18:00 Vandaag was ik wel vrij, maar toch ging mijn wekkertje om 8:30 al weer af. We hadden namelijk aan Liss, Milou en Leonie belooft dat we mee zouden helpen met hun project. En vandaag zouden ze dit project op de Kabbafita school gaan doen. Eline en ik zijn dus eerst naar de college gegaan, omdat de meiden daar waren. Daar hebben we nog even snel en kort het toneelstukje geoefend, die we ook op de Kabbafita school wilden laten zien. Daarna zijn we met zijn allen naar de school gaan lopen. Het was nog best een eindje lopen, maar je kon ook niet anders. Taxi’s reden er namelijk niet naar deze plek. Eenmaal op de school aangekomen, hebben we eerst kennis gemaakt met de klas. (Grade 5) Daarna heeft Liss een stukje verteld over wat hun project inhoudt. Toen zijn we begonnen met een liedje aan te leren aan de leerlingen, waar ook een klein dansje bij hoort. We hebben met zijn allen meegedaan, en de leerlingen vonden het ook heel leuk. Het liedje:
Si si seo,
Si si, ole ole,
Dam dam deo,
Dam dam ole ole,
jimmie jimmie waka waka,
Jimmie jimmie eho,
Jimmie jimmie waka waka,
jimmie jimmie eho,
one, two, three, four, five, six, seven, aight,
niiiiiineeeeee,
TEN!
Daarna zijn we met de leerlingen naar buiten gelopen, om daar vervolgens ook nog spelletjes met ze te doen. Spellen als:
- twee leeringen die de bal tussen hun ruggen moeten houden
- Het dierenspel
Daarna zijn we weer terug naar binnen gegaan, om het toneelstukje met zijn allen te doen. Mamadi en de andere Gambiaanse jongens waren ruimte aan het creeeren, en wij moesten in de tussentijd z.s.m. ons zelf omkleden. Daarna hebben we het toneelstuk voor ze gespeeld wat voornamelijk gaat over het benaderen van kinderen.
Als afsluiter van dit project op de school was er nog een liedje. Dit liedje ging over complimenten, en deze wilden we ook nog aan de leerlingen aanleren. De stukken die steeds terug kwamen, wisten de leerlingen al snel, maar de coupletten waren wel wat moeilijker.
Hierna zijn we weer terug gelopen naar de college met zijn allen. Omdat het zo warm was, besloten we wel om onderweg even een tussenstop te maken bij een shop, zodat we even wat konden drinken. De flesjes waren ook zo leeg, en dan konden we weer verder. Eenmaal bij de college aangekomen, konden Eline en ik niet zo heel lang meer blijven, omdat we vanavond ook nog naar een drama avond zouden gaan. Dit was op onze stage en zou om 17:00 uur beginnen. Ik ben nog wel even snel mezelf af gaan spoelen en even wat gedronken. Daarna zijn we eigenlijk alweer door gegaan naar stage. Mamadi ging ook met ons mee.
17:00-19:00 Om 17:00 uur waren we op stage. Het was echt onwijs druk en er waren ook veel leraren bij. Er liep zelfs beveiliging rond. Toen ze bij de ingang zagen dat wij er aan kwamen, lieten ze ons gelijk naar binnen gaan, terwijl er nog een hele lange rij stond te wachten. Waarschijnlijk toch, omdat wij blank zijn denk ik. Er was ook een dj op het schoolplein de aan het draaien was. Deze avond stond in het teken van drama en toneelstukjes en was bestemd voor leraren, kinderen, ouders en familieleden van de kinderen. Eerst werd er een toneelstuk gespeeld door een aantal leerlingen. Dit toneelstuk hadden ze ook voor de dramacompetitie doen, maar speelden ze nu voor de andere leerlingen van de school. Daarna deden de leerlingen nog een ander toneelstuk, wat overigens ook heel erg leuk was gedaan. En als afsluiter hadden de leerkrachten ook nog een toneelstuk voorbereid. De leraren konden natuurlijk niet achter blijven! Tijdens de drama avond, stonden er ook overal kraampjes op het schoolplein. Hier kon je van alles halen. Zakjes drinken, broodjes, diverse etenswaren. Alles wat je maar wilde. Voor de kinderen was dit natuurlijk ook wel ontzettend leuk! Om 19:00 uur was de drama avond weer afgelopen.
19:00-… Wij hadden contact gehouden met die andere meiden, omdat we ’s avonds nog uit eten zouden gaan met zijn allen. Liss voelde zich niet zo lekker en bleef thuis. Milou en Leonie waren alvast doorgegaan, omdat het anders best wel laat zou worden. Mamadi, Eline en ik besloten om eerst even naar Mamadi’s compound te gaan, om daar ons zelf even om te kunnen kleden. Daarna hebben we gelijk de taxi richting Senegambia gepakt. Daar hebben we lekker heel de avond gezeten. Leonie en Milou zijn eerder naar huis gegaan, omdat zij ook al lang hadden gegeten enz.
Zaterdag 05-04-2014:
9:00-… Vandaag zou een hele dag strand worden. We hadden vandaag niets te doen, en het was al lang geleden dat we heel de dag op het strand waren. Ik had de meiden gebeld, maar zij waren al onderweg. Eline en Mamadi waren nog niet klaar, maar ik wilde zo graag naar het strand gaan, dat ik dan maar alleen ben gegaan. Eenmaal in Senegambia aangekomen, heb ik eerst wat te drinken gehaald voor op het strand. Daarna ben ik gelijk door naar het strand gegaan. Ik kon niet wachten tot ik er zou zijn! Heerlijk! Toen ik aankwam, zag ik de meiden al liggen. Ik ben eerst gelijk het water ingedoken om even af te koelen. En ik wilde natuurlijk lekker bakken in de zon, en als je nat bent gaat natuurlijk sneller! Zo hebben we eigenlijk heel de middag op het strand gezeten en af en toe gezwommen. Later waren er ook een paar jongens aan het voetballen op het strand. Milou, Liss en ik zagen dit en besloten om mee te doen. Toen kwamen ook Eline en Mamadi aan, waarvan Mamadi ook mee wilde doen. De jongens hadden een veld getekend, en we zouden dan gaan hooghouden. Als je 5 punten had (5 fouten had gemaakt) moest je wisselen met iemand die aan de kant stond. Zo hebben we dit aan het einde van de middag een poosje gespeeld. Daarna riep Lamin al naar ons dat hij weer een juice had gemaakt voor ons. We zijn gestopt en hebben hem opgedronken. Daarna zijn we weer terug naar de jongens gegaan om nog even bij te praten. Toen kwam ik er achter dat ik één van de jongens al kende van vroeger. Ik met hem op de zelfde middelbare school gezeten. Echt heel toevallig! Zit je in zo een ver land, en kom je nog onverwachts bekenden tegen! Daarna hadden we afgesproken met elkaar, dat we met de jongens uit zouden gaan vanavond.
Daarna zijn we dan ook gelijk met al de meiden weg gegaan van het strand, en zijn we nog even wat gaan eten bij ‘ClubOne’. Vanuit daar hadden we eerst de bustaxi naar huis genomen. Eenmaal thuis hadden we ons even snel gedoucht, omgekleed, opgefrist e.d. voor de avond. We zouden naar café Chilli’s gaan vanavond. Dit was een café in Senegambia, wat eigenlijk sinds gisteren pas officieel is geopend. Hier schijnt ook veel Nederlanders te komen. Dit is het proberen waard! Dacht ik. Lamin had gezegd dat hij met ons mee zou gaan en ons ook op zou halen. Helaas hield hij ook de Gambiaanse tijden aan en was hij vrij laat. Maar rond 00:30 uur waren we dan bij Chilli’s aangekomen. We hebben daar echt een super leuke avond gehad met zijn allen, en ik heb vooral: veel Nederlands kunnen praten! Dat was ook wel eens fijn, om een keer niet in het Engels te hoeven praten en denken.
Zondag 06-04-2014
10:00-… Vandaag ik heb een lekkere luie zondag ingelast. Om 12:00 uur gingen Eline en Mamadi weg om nog les te gaan geven in zijn compound. Ik heb Tamba nog opgebeld, omdat onze wc alweer kapot was. Tamba is langs geweest, maar heeft uiteindelijk niets meer gedaan. Hij zou morgen weer wel terug komen met een monteur had hij gezegd. Nou eerst zien dan geloven! Verder ben ik lekker lui geweest en heel de dag alleen thuis geweest. Je kent het wel: filmpjes kijken, kleding wassen, opruimen etc.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
